Tell Him

 

Tell Him

Τα μάτια της καρφωμένα στο κενό. Ο αέρας μπέρδευε τα μαλλιά της, τα έκανε να μπαίνουν εμπόδιο στην ορατότητα της. Τίποτα από όλα αυτά δεν την ενδιέφερε. Το κενό που υπήρχε μέσα της δεν την άφηνε να συνειδητοποιήσει τι υπήρχε γύρω της. Τι συνέβαινε πραγματικά στο εδώ – στο τώρα.

«Που ταξιδεύει το μυαλό σου;» στο άκουσμα της γνώριμης αυτής φωνής, τα μάτια της σφάλισαν ερμητικά. Το δάκρυ που κράταγε τόση ώρα κύλησε στο μάγουλο της. Οι λέξεις που ήθελε να εκτοξευθούν από μέσα της άρχισαν να την πνίγουν αλλά δεν ήταν αρκετό να καταφέρει να τις εξωτερικεύσει.

Το χέρι της Μέλανι απαλά μάζεψε το μικρό διαμαντάκι που στόλιζε το μάγουλο της φίλης της με τρυφερότητα.

«Θα έρθει καρδιά μου κάνε υπομονή» η τρυφερότητα στην φωνή της έκανε τα χείλη της Ρόουζ να ανοίξουν μόνο για μια στιγμή σε ένα θλιμμένο χαμόγελο που έσβησε, μόλις ανοίγοντας τα μάτια της αντίκρισε τα μάτια της μοναδικής της φίλης.

Πόσα τις χρωστούσε.

«Δεν χάνω την ελπίδα μου» της είπε εννοώντας απόλυτα. «Άλλα…» δεν την άφησε να συνεχίσει.

«Η αγάπη άργησε μια ολόκληρη ζωή» συμπλήρωσε η Μέλανι χρησιμοποιώντας μελοδραματικά όπως πάντα, το προσωπικό τους αστείο.

Αυτό έφτασε να της γλυκάνει την καρδιά και να γελάσει με καλύτερη διάθεση.

«Ναι η ριμάδα» ανταπέδωσε καθώς την έκλεινε στην αγκαλιά της, μια αγκαλιά που είχε τόσο ανάγκη εκείνη ακριβώς την στιγμή.

«Είμαστε διακοπές» την μάλωσε. «Απαιτώ…» ακριβώς σε αυτήν την λέξη η Ρόουζ την διέκοψε ανασηκώνοντας το φρύδι της προκαλώντας την να συνεχίσει. Η Μέλανι γέλασε με την καρδιά της πριν συνεχίσει. «Οκ… σε παρακαλώ» διόρθωσε πιο απαλά. «Πάμε να διασκεδάσουμε, να ξεχάσουμε όλους αυτούς που δεν ξέρουν να εκτιμούν τι θα μπορούσαν να έχουν».

«Θα μπορούσαν» επανέλαβε η Ρόουζ με έναν βαρύ αναστεναγμό.

«Ε! Αυτοί χάνουν» την ταρακούνησε και είχε δίκιο.

«Με εκνευρίζει που έχεις πάντα δίκιο. Το ξέρεις!» την μάλωσε πειραχτικά.

«Γι’ αυτό όμως με αγαπάς» τόνισε με την χαρακτηριστική της μελωδική φωνή.

«Ναι. Αυτό ισχύει» επιβεβαίωσε.

Πάντα ίσχυε.

 

To the moon and back

Πίσω στην σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας η Ρόουζ πάλευε να θυμάται σε καθημερινή βάση ότι αύτη είναι η ζωή και θα έπρεπε επιτέλους να το αποδεχτεί.

Γιατί αυτό ήταν τόσο δύσκολο;

Ένιωσε το κινητό της να δονείτε και αφού κοίταξε γύρω της ώστε να βεβαιωθεί ότι κανείς δεν την παρατηρεί το πήρε στα χέρια της για να δει ποιος την είχε θυμηθεί.

Ποια άλλη…

*(Ετοιμάσου… το βράδυ θα σε βγάλω έξω) η Μέλανι δεν έχανε ποτέ ευκαιρία για άλλη μια έξοδο.

*(Είμαι στην δουλειά. Δύσκολο να ετοιμαστώ τώρα) της απάντησε με τον δικό της τρόπο για να καταλάβει σε τι κατάσταση βρισκόταν.

*(Μμμμ κρυάδες) ήρθε η αυτόματη απάντηση της.

*(Που θα πάμε πάλι;) ρώτησε ανόρεκτα.

*(Έκπληξηηηη) ο ενθουσιασμός της άρχισε να την πονηρεύει.

*(Κατάλαβα, Malibu) που άλλου άλλωστε.

*(Τρε μπαναλ… εσένα σε έχω μόνο για τα καλύτερα) ήρθε η απάντηση της φίλης της που την έκανε να μπερδευτεί.

*(Θα μου πεις ή θα με σκάσεις) είχε αρχίσει πραγματικά να πιστεύει ότι κάτι ετοίμαζε. Κάτι που σίγουρα δεν θα της άρεσε γιατί την ήξερε καλά. Τέτοια τερτίπια τα έκανε συνήθως όταν ετοίμαζε (ραντεβού στα τυφλά) ελπίζοντας να της βρει κάποιον για να μην είναι μόνη της όταν εκείνη ήταν με τον δικό της.

*(Θα σκάσεις χαχαχα) σίγουρα (ραντεβού στα τυφλά) ετοίμαζε.

*(Βλαμμένο) δεν σε αντέχω άλλο. Πόσες αποτυχημένες προσπάθειες θα πρέπει να κάνεις για να καταλάβεις ότι είναι μάταιο. Σκέφτηκε αλλά δεν ήθελε να της το γράψει.

*(Και εγώ σ’ αγαπάω. Γι’ αυτό θα έρθεις) ναι ναι ναι… θα έρθω επιτέλους με έσκασες. Ειλικρινά ώρες, ώρες, η επιμονή της θα μπορούσε να την τρελάνει. Αλλά πως μπορούσε να πει και όχι.

*(Μπορώ να πω όχι;) μάταιη προσπάθεια. Ήξερε ότι η φίλη της ήταν αποφασισμένη για όλα.

*(Δεν έχεις επιλογή) η Ρόουζ ήταν σαν να την άκουγε. Εκείνη η πειραχτική μελωδική φωνή της πάντα έφτανε για να τις φτιάξει το κέφι. Να κάνει τα χείλη της να χαμογελάσουν.

*(Οκ. Τι ώρα;) τι σημασία είχε να πει όχι. Ούτως ή αλλιώς, άσχετα με το τι ετοίμαζε, σίγουρα θα ήταν με την φίλη της και αυτό σήμαινε ότι θα πέρναγε καλά.

*(20:00 Θα είμαι κάτω από το σπίτι σου) της δήλωσε.

*(ΟΚ) συναίνεσε για να της επιβεβαιώσει ότι θα την περιμένει.

*(Τι! Έτσι απλά ΟΚ; Ούτε ένα Ναιιιι, ένα γιούπιιιιι, ένα ΚΑΤΙ βρε αδερφέ οτιδήποτε).

*(Είμαι στην δουλειά βλαμμένο) και ήδη έπρεπε να είχα τελειώσει κάτι που δεν βλέπω να τελειώνει ούτε του χρόνου αν συνεχίσεις. Σκέφτηκε αλλά δεν ήθελε να της το πει.

*(Και εγώ σε αγαπώ χαχαχαχα. Άντε σε αφήνω να το παίξεις σοβαρή και καθώς πρέπει βλαμμένη για να τους αντέξεις. Τα λέμε το βράδυ) πόσο την ήξερε. Πόσο ήξερε το πόσο την έκανε αυτή η δουλειά να υποφέρει.

*(Και εγώ σε αγαπώ) – *(Βλαμμένο μου :p) πραγματικά την αγαπούσε.

 

I Do It For You

Προετοιμασμένη για άλλο ένα (Ραντεβού στα τυφλά) όταν κατέβηκε από το διαμέρισμα της, έμεινε έκπληκτη ανακαλύπτοντας ότι ο Πίτερ, ο σύντροφος της φίλης της, δεν ήταν στο κάθισμα του συνοδηγού.

Η φίλη της βλέποντας το έκπληκτο βλέμμα της την ρώτησε παραξενευμένη «Τι;»

«Ο Πίτερ;» την ρώτησε ενώ καθόταν δίπλα της.

«Είναι στο σπίτι με τα παιδιά και βλέπουν μπάλα» της είπε με παιχνιδιάρικη διάθεση σαν να ένιωθε ανακούφιση που δεν μπορούσε να έρθει μαζί τους. Κάτι που πραγματικά δεν ίσχυε γιατί ήταν πολύ αγαπημένοι και ένοιωθαν πάντα την ανάγκη να κάνουν τα πάντα μαζί και ας ήταν 5 χρόνια μαζί.

«Τα παιδιά» τόνισε η Ρόουζ γελώντας.

«Ναι οκ τον Μπεν και τον Σούγκαρ δεν τους λες και παιδία» τα γέλια τους έκανα το αυτοκίνητο να τρανταχτεί. Ιδίως στην θύμηση του Σούγκαρ, τον κολλητό του Πίτερ, που ήταν ένα ‘παιδί’ 45 χρονών που δεν θα μεγάλωνε ποτέ του.

Φυσικά το ‘Σούγκαρ’ ήταν δικό τους ψευδώνυμο που το κρατούσαν μόνο για τις δύο τους. Ενώ ο Μπεν αν και ο πιο νεαρός σε ηλικία της παρέας του Πίτερ, σε πλήρη αντίθεση από όλους τους άλλους, ήταν ο πιο σοβαρός της παρέας τους. Το φοβερό τρίδυμο που πραγματικά σε εξέπληττε αλλά ταυτόχρονα σε έκανε να τους ζηλεύεις, με την καλή έννοια πάντα, ακριβώς γιατί είχαν την τέλεια ισορροπία μεταξύ τους.

Το επίμονο κορνάρισμα έκανε το γέλιο τους να κοπεί στην μέση. Η Μέλανι με μια άνεση κοιτώντας πίσω έβαλε πρώτη και ξεκίνησε το αυτοκίνητο ενώ δεν παρέλειψε να χαιρετήσει τον επίμονο οδηγό του αυτοκινήτου που η κόρνα ακουγόταν ακόμα, τονίζοντας έντονα τον μεσαίο της δάχτυλο.

«Βρε βλαμμένο θα βρεις τον μπελά σου καμία μέρα» της έκανε παρατήρηση η Ρόουζ τρομερά αγχωμένη βλέποντας το πίσω αυτοκίνητο να ξεκινάει με φόρα προσπαθώντας να τους φτάσει.

«Μμμμμ μέχρι να με φτάσει, να σταματήσει, να κατέβει από το αυτοκίνητο για να έρθει να μου κάνει τσαμπουκά, θα έχουμε φτάσει στο Malibu» της ανταπέδωσε το σχόλιο με τέτοια αδιαφορία.

«Ήταν που δεν θα πηγαίναμε στο Malibu» της πέταξε πειραχτικά.

«Είπα θα έχουμε φτάσει στο Malibu όχι ότι εκεί θα πάμε» την διόρθωσε η φίλη της και την μπέρδεψε τελείως.

«Τελικά θα μου πεις τι ετοιμάζεις ή θα με σκάσεις;» δεν άντεξε άλλο αυτό το μυστήριο και η φίλη της το ήξερε καλά.

«Όχου επιτέλους σταμάτα να θες να τα ξέρεις όλα από πριν. Άσε την στιγμή να έρθει όπως θέλει να έρθει. Δεν χρειάζεται να προετοιμάζεις τον εαυτό σου για όλα πριν αυτά ακόμα συμβούν» την εκνεύριζε όταν της το έκανε αυτό. Ένοιωθε σαν να την αντιμετώπιζε όπως αντιμετωπίζει έναν ασθενή της. Αλλά είχε και δίκιο. Αυτό το χαρακτηριστικό της υπήρχαν στιγμές που εκνεύριζε και την ίδια. Όμως όπως σωστά τις έλεγε και η φίλη της, ήταν αποδεκτό γνωρίζοντας από πού πηγάζει.

«Οκ λοιπόν δεν θέλω να μάθω. Σου έχω εμπιστοσύνη. Πάμε όπου θες» το εννοούσε απόλυτα.

«Έτσι σε θέλω. Ζήσε απλά…»

«Την κάθε στιγμή σαν να μην υπάρχει αύριο» συμπλήρωσε η Ρόουζ και πραγματικά αυτό έκανε.

Me Before You

Μπαίνοντας στο εστιατόριο που είχε επιλέξει η Μέλανι για τις δύο τους, η Ρόουζ έμεινε έκπληκτη. Ήταν ένα από εκείνα τα πανάκριβα εστιατόρια που δεν μπορούσε να σηκώσει η τσέπη της και η Μέλανι το ήξερε πάρα πολύ καλά.

«Θα μου πεις επιτέλους τι ετοιμάζεις;» την ρώτησε όταν ο σερβιτόρος τις άφησε μόνες αφού είχε γεμίσει πρώτα τα ποτήρια τους με νερό και τους είχε δώσει τον κατάλογο.

«Έχω επέτειο γνωριμίας με τον Πίτερ και ήθελα να την γιορτάσω μαζί σου. Που είναι το κακό;» η Ρόουζ έμεινε έκπληκτη.

«Δεν έχει συνοχή αυτό που λες…» δεν την άφησε να συνεχίσει.

«Θυμάσαι ένα βράδυ, πριν έξι χρόνια, που ήσουν με τον…»

«Μην πεις το όνομα του» την προειδοποίησε κλείνοντας με δύναμη τα μάτια της για να κρύψει το πόσο άσχημα ένιωθε με το που κατάλαβε ακριβώς που αναφερόταν και η Μέλανι το σεβάστηκε.

Απλώνοντας το χέρι της η Μέλανι για να πιάσει απαλά τον ώμο της Ρόουζ για να την καθησυχάσει συνέχισε πιο απαλά. «Γιατί ποτέ δεν βλέπεις τα θετικά σε μια ιστορία;» την ρώτησε και η Ρόουζ την κοίταξε παραξενευμένη.

«Αν δεν είχαν συμβεί όλα εκείνα τα ευτράπελα εκείνο το βράδυ, εγώ μπορεί να μην ήμουν τώρα με τον Πίτερ και το ξέρεις. Αλλά… πάντα μα πάντα αρνείσαι να το καταλάβεις» συνέχισε με μεγαλύτερη πειθώ.

«Νιώθω τόσο άσχημα…» αυτό εξηγούσε τα πάντα και η Μέλανι το ήξερε περισσότερο από όλους όμως δεν ήταν διατιθεμένη να σταματήσει εκεί.

«Μπορεί η επέτειος μου με τον Πίτερ να είναι σε οκτώ μήνες, αλλά… μην ξεχνάς ότι σαν σήμερα τον γνώρισα και όλα αυτά εξαιτίας σου» τα μάτια της Ρόουζ άρχισαν να βουρκώνουν. «Γι’ αυτό και ήθελα να σου το ανταποδώσω για όλο το καλό που μου έκανες εκείνο το βράδυ ώστε…»

«Να σταματήσω να υποφέρω από τα αρνητικά που είχαν συμβεί» κατάλαβε αμέσως η Ρόουζ.

«Για να σταματήσεις να κατηγορείς τον εαυτό σου. Για να καταλάβεις επιτέλους πως για μένα ήταν το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου. Ο Πίτερ…»

«Είναι όλη σου η ζωή» συμπλήρωσε με τόσο θαυμασμό στην φωνή της που έκανε την Μέλανι να χαμογελάσει με περισσότερη ελπίδα.

«Μια αγάπη που έχεις σταματήσει να πιστεύεις ότι εσύ θα καταφέρεις ποτέ σου να βιώσει η ίδια. Και εκεί είναι που θεωρώ εγώ ότι όλο αυτό δεν σου κάνει καλό όσο πίστευα στην αρχή…»

«Μέλανι όχι, σε παρακαλώ σταμάτα, δεν θα αντέξω να μου το κάνεις αυτό» την σταμάτησε η Ρόουζ απελπισμένα.

«Βρε βλαμμένο μου, δεν σε έφερα εδώ για να σε αποχαιρετήσω. Επιτέλους με πέθανες» ξέσπασε η Μέλανι απηυδισμένη αναγνωρίζοντας τον φόβο της φίλης της στην ιδέα και μόνο να την χάσει. «Είμαστε εδώ για να σου το ανταποδώσω» προσπάθησε περισσότερο ελπίζοντας να καταλάβει.

«Ώστε πάλι μου ετοιμάζεις ραντεβού στα τυφλά» ξέσπασε απελπισμένη η Ρόουζ και είδε την φίλη της να κουνάει το κεφάλι της αρνητικά.

«Όχι, τέρμα όλα αυτά. Αν το μέρος που με έφερε κοντά στο Πίτερ είναι τυχερό να σου φέρει μια αντίστοιχη τύχη… αυτό θα είναι καθαρά και μόνο στο δικό σου χέρι Ρόουζ μου» την διαβεβαίωσε κρατώντας της το χέρι μέσα στα δικά της ενώ την κοίταζε στα μάτια.

«Τι άλλο να κάνω πια;» ρώτησε απελπισμένα.

«Ότι έκανα και εγώ» της είπε ενώ την χάιδευε παρηγορητικά στην πλάτη. «Κοίτα απλά γύρω σου Ρόουζ. Άνοιξε τα μάτια σου. Δες. Και όταν το κάνεις ίσως και να σου εμφανιστεί. Ποτέ δεν ξέρεις. Όμως… να ξέρεις, ότι αν δεν ξεκινήσεις να το κάνεις…»

«Και να βρεθεί η ευκαιρία, εγώ θα την χάσω γιατί δεν θα την δω καν» συμπλήρωσε για εκείνη.

«Κάνεις πολύ παρέα μαζί μου αυτό είναι η αλήθεια» γέλασαν ταυτόχρονα πριν η Μέλανι συνεχίσει. «Είσαι ερωτευμένη Ρόουζ και μην το αρνηθείς σε μένα» την προειδοποίησε. «Γιατί χρειάζεται να έρθουμε εδώ για να βρούμε κάποιον άλλον;» περίμενε μια απάντηση η οποία δεν ήρθε ποτέ. «Ρόουζ» τόνισε με έντονη ματιά για να πείσει την φίλη της να μιλήσει.

«Δεν έχω καμία ελπίδα» το πίστευε ακράδαντα.

«Του το έχεις πει;» την ρώτησε ενώ γνώριζε ήδη την απάντηση.

«Ξέρεις την απάντηση» παραδέχτηκε η Ρόουζ αποκαρδιωμένη.

«Τότε τι περιμένεις; Η ζωή Ρόουζ δεν περιμένει. Πες του πως νιώθεις κάν’ τον να καταλάβει ότι έχει την ελπίδα να σε πλησιάσει και εκείνος, σταμάτα να αρνείσαι τα ίδια σου τα συναισθήματα, να αρνείσαι ότι υπάρχει. Άγγιξε τον, δώσ’ του ένα σημάδι, κάνε αυτό το δώρο σε εσένα Ρόουζ…» την στιγμή που πήγε να την σταματήσει η Μέλανι συνέχισε διακόπτοντας την. «Ναι Ρόουζ, κάνε αυτό το δώρο… σε σένα…»

«Σήμερα είσαι πολύ περίεργη» δεν κατάφερε να το κρατήσει για τον εαυτό της.

«Έξι χρόνια πριν ήμουν εγώ στην θέση σου. Θυμάσαι;» η Ρόουζ κατένευσε καταλαβαίνοντας ακριβώς τι εννοούσε. «Και σήμερα είσαι εσύ! Μπορείς να μου εξηγήσεις πως μπορεί να συμβαίνει αυτό;»

«Δεν ξέρω. Μάλλον τα σκάτωσα» παραδέχτηκε παραδομένη από όλη αυτή την εναλλαγή συναισθημάτων που την εξαντλούσαν.

«Δεν τα σκάτωσες…» διαφώνησε κάθετα. «Άφησες τον…»

«Μην πεις το όνομα του» την παρακάλεσε η Ρόουζ.

«Τον άφησες Ρόουζ να σου κλέψει εκείνη την βραδιά, ότι μου πρόσφερε εμένα ακριβώς την ίδια βραδιά η μοίρα» της τόνισε και η Ρόουζ άρχισε επιτέλους να καταλαβαίνει.

«Την ελπίδα» προσπάθησε αλλά η Μέλανι κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.

«Την πίστη» την διόρθωσε. «Έπαψες να πιστεύεις Ρόουζ και αυτό συμβαίνει περισσότερο από τότε που άρχισα να συγκατοικώ με τον Πίτερ» η Ρόουζ ήθελε να το αρνηθεί αλλά δεν μπορούσε γιατί ήταν η αλήθεια.

Όταν βλέπεις μπροστά στα μάτια σου το απόλυτο ζευγάρι και ταυτόχρονα βιώνεις την μια απογοητευτική σχέση μετά την άλλη…

«Είμαι έγκυος» ξεφούρνισε στο άκυρο η Μέλανι και έκανε το κεφάλι της Ρόουζ να εκραγεί.

«Τι;» ρώτησε μπερδεμένη ενώ τα μάτια της ήταν έτοιμα να δακρύσουν από απίστευτη χαρά και θαυμασμό για την καλύτερη της φίλη.

«Είμαι έγκυος Ρόουζ, αυτό γιορτάζουμε!» επανέλαβε η φίλης της και η Ρόουζ με δυσκολία συγκράτησε το ουρλιαχτό της πριν γίνουν ρεζίλι την στιγμή που έπεφτε στην αγκαλιά της.

Ο σερβιτόρος που στάθηκε μπροστά στο τραπέζι έμεινε έκπληκτος.

«Μην δίνεις σημασία, μόλις της ανακοίνωσα ότι θα γίνει η νονά του παιδιού μου» του είπε ενώ του ζήτησε να μας δώσει λίγο χρόνο.

«Τι;» επανέλαβε η Ρόουζ μπερδεμένη σταματώντας να μετρά τα μικρά επανωτά εγκεφαλικά που δεχόταν.

«Είσαι σοβαρή; Θα αρνηθείς να γίνεις νονά του παιδιού μου; Σου το απαγορεύω» την πείραξε με την χαρακτηριστική της μελωδική φωνή που όταν την άκουγες ένοιωθες σαν να τραγουδάει.

«Νομίζω ότι θέλω νερό» δεν άντεχε άλλο η Ρόουζ όλη αυτή την πίεση.

«Άντρα θέλεις αλλά που να τον βρούμε» την κορόιδεψε η Μέλανι και δεν κρατήθηκαν άλλο. Το γέλιο τους κυριολεκτικά αναστάτωσε όλο το εστιατόριο σε σημείο που δεν υπήρχε κανείς που να μην γυρίσει να τις κοιτάξει.

«Δεν θέλω απλά έναν άντρα» παραπονέθηκε η Ρόουζ αποκαλύπτοντας ανοιχτά όλα όσα η φίλη της έλεγε λίγο πριν.

«Τον θέλεις βρε Ρόουζ. Αλλά φοβάσαι» την προκάλεσε περισσότερο η Μέλανι.

«Τα παρατάω, είναι ανώφελο να κρυφτώ από εσένα».

«Τότε γιατί δεν κάνεις αυτό το δώρο στον εαυτό σου;» επέμενε η Μέλανι κοιτώντας την παρακαλεστά.

«Ποιο δώρο;» είχε μπερδευτεί τελείως.

«Να του το πεις» επέμενε εκείνη.

«Που; Πως; Πότε;» την ρώτησε η Ρόουζ απελπισμένα και εκεί που δεν το περιμένε, είδε την Μέλανι να στρέφει την ματιά της στην άλλη άκρη της αίθουσας.

Ακολουθώντας την ματιά της, άξαφνα έμεινε παγωμένη να κοιτάει δύο χαμογελαστά μάτια τα οποία, ποιος ξέρει πόση ώρα, ήταν καρφωμένα επάνω της.

«Το ήξερες ότι είναι εδώ;» ρώτησε μέσα από τα δόντια της ενώ πάλευε από την ντροπή της να βρει ένα μέρος να κρυφτεί.

«Πίστεψε με δεν είχα ιδέα ότι θα τον συναντήσουμε, αλλά από την στιγμή που τον είδα την ώρα που μπήκαμε, λέω δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Είναι εδώ το καταλαβαίνεις; Η ευκαιρία που πάντα ζητούσες είναι εδώ, είναι τώρα!» ο ενθουσιασμός της Μέλανι έκανε την Ρόουζ να θέλει να ανοίξει η γη να την καταπιεί περισσότερο.

«Τι περιμένεις από μένα να κάνω;» πραγματικά είχε αρχίσει να παραλύει από τον φόβο της.

«Πες - του - το» επέμενε.

«Πως;» επέμενε απελπισμένα την στιγμή που άκουσε την φωνή του δίπλα της να λέει.

«Ρόουζ;» η φωνή του έκανε την ανάσα της να κοπεί στην μέση. Τα μάτια της έψαξαν τα δικά του και μόλις οι ματιές τους αντάμωσαν τότε εκείνος, χαρίζοντας το πιο λαμπερό του χαμόγελο, συνέχισε με την πιο ζεστή του φωνή.

«Μου χαρίζεις αυτόν τον χορό;»

 

~Τέλος ~